"Gewoon beginnen".

Met die aansporing stuurde Marjoke, onze "juf" dit eerste seizoen van teQStiel, ons op weg, samen met enkele wit-achtige lapjes.
Dat was het begin van de Wonderkamer, het thema voor onze eerste gezamenlijke expositie volgend jaar in Groningen.
"Maak een paar kleine dingetjes, 10 x 10 cm, niet te lang over nadenken, gewoon beginnen."
En zo begon ik, met bijna niks: een wittig lapje van 10 x 10 cm van de grotere lap gescheurd (zelfs geen schaar nodig!), de draadjes die daarbij losgeraakt waren erop gelegd en vastgezet met nog zo'n draadje.

Zomers blauw

Deze zomer had ik het voorrecht een lange reis te maken van Los Angeles naar Vancouver. Meer dan tweeduizend kilometer langs de westkust van Californië naar Canada. Met de auto en met de trein – en met man en kinderen. Een reis waar je de tijd voor neemt.

In Los Angeles ben je al snel getuige van filmopnames. Hemelsblauwe luchten en een Mexicaans biermerk.

Downtown Seattle

In het verlengde van Ankes bericht (daarvoor had ik haar werk met eigen ogen al gezien), ben ik het één en ander op gaan zoeken over eco-print. In een oud Quiltnieuwsblad kwam ik een experiment tegen over bloemen slaan.

Het komt er op neer dat je een lap een nacht in een soda/aluin oplossing laat weken. Daarna laten drogen. Zoek wat bloemen, bladeren, bessen bij elkaar.
Je maakt er een pakketje (krant-lapje-bloemen-lapje) van en legt het op een harde ondergrond en slaat erop met een hamer.
De sappen trekken in de stof.

Worsteling of wel, moeizame strijd

Ideeën

Denkend en werkend aan de tentoonstelling voor het Noord Groninger Quiltfestival had ik binnen mijn thema een goed werkstuk gemaakt. Daar wilde ik graag verder mee aan de slag. Mensen uit het oosten van het land herkennen het misschien. Het is een Stiepel met teken, het 'Stiepelteken'.