Zo, dan is het nu weer mijn beurt.
Strakke planning
De vorige keer schreef ik over een hele grote quilt die eerst af moest voor ik verder kon met mijn artquilts. Dat is gelukt. Nog even de rijgdraden eruit halen en latten voor het ophangen op maat maken.
Over twee dagen moet ik het inleveren. Samen met een kleine quilt, die nog doorgequilt moet worden. Ja dat lees je goed. Maar daar heb ik vandaag voor ingepland. Ik ben van de strakke planning. Dat komt omdat ik heel veel dingen uitstel.
Niet alleen vervelende dingen zoals het huishouden maar ook leuke dingen, zoals quilten. Ik weet niet waarom. Ik maak een planning met veel ruimte. Daar houd ik me vervolgens niet aan, omdat ik toch die extra ruimte heb en er altijd ook andere dingen zijn die geen uitstel kunnen hebben. Dus komt het steeds neer op de noodplanning. Gelukkig werkt dat toch wel, hoewel het voor mij en mijn omgeving niet echt ideaal is. Maar als de quilt eenmaal hangt, is dat toch niet meer te zien.
teQStiel
Het lastige is, dat het zo met teQStiel niet werkt. Daar gaat het niet alleen om het eindproduct maar veel meer om de ontwikkeling er naar toe. Zonder die ontwikkeling komt het eindproduct niet goed genoeg uit de verf. En ontwikkeling kun je niet haasten.
Daar moet ik echt anders mee leren omgaan en dat is een proces. Ik zit er midden in, dus dat gaat goed komen.
Verbouwing
Iets anders waar ik midden in zit, is een verbouwing. De verbouwing zou drie maanden duren maar duurt ondertussen al een half jaar. En het is dus nog niet klaar. De keuken zit er in, de elektriciteit en de waterleiding is aangesloten. In de aanbouw ook, daar is ook de vloerverwarming al aangelegd, maar er moet nog beton gestort worden, een betondeklaag, de tegels. De bijkeuken moet daarna nog ingericht worden, de werkruimte (ik noem het atelier) ook. Dan wordt de garage afgebouwd, nu staan daar alleen de muren en de vloer van.
Ondanks alles aan het werk voor teQStiel
Dat klinkt niet alsof het binnenkort klaar is, maar mijn man heeft hoop dat het voor de kerstvakantie gaat lukken. Ik niet, dus ik heb alvast een hoop organza ingeslagen voor mijn werk voor teQStiel. Na het komend weekend kan ik daar eindelijk mee aan de slag. Daar heb ik heel veel zin in.
Als ik er een tijd niet aan gewerkt heb, staat mijn hoofd namelijk niet stil. De ideeen blijven gewoon komen. Ook lastig soms, omdat ik in de fase zat van veel werk maken.
De ontwikkeling was ongeveer klaar. Dacht ik. Maar doordat ik het vele werk maken uitgesteld heb en er alleen in mijn hoofd mee bezig ben geweest, is mijn idee toch weer veranderd, aangepast, uitgebreid. En vooral dat laatste is leuk, maar ook een valkuil.
Het adagio is Less is more. Ach nog een paar dagen en dan kan ik los. En zonder uit te stellen. Dat heb ik al genoeg (lees: te veel) gedaan.
Strakke planning
De vorige keer schreef ik over een hele grote quilt die eerst af moest voor ik verder kon met mijn artquilts. Dat is gelukt. Nog even de rijgdraden eruit halen en latten voor het ophangen op maat maken.
Over twee dagen moet ik het inleveren. Samen met een kleine quilt, die nog doorgequilt moet worden. Ja dat lees je goed. Maar daar heb ik vandaag voor ingepland. Ik ben van de strakke planning. Dat komt omdat ik heel veel dingen uitstel.
Niet alleen vervelende dingen zoals het huishouden maar ook leuke dingen, zoals quilten. Ik weet niet waarom. Ik maak een planning met veel ruimte. Daar houd ik me vervolgens niet aan, omdat ik toch die extra ruimte heb en er altijd ook andere dingen zijn die geen uitstel kunnen hebben. Dus komt het steeds neer op de noodplanning. Gelukkig werkt dat toch wel, hoewel het voor mij en mijn omgeving niet echt ideaal is. Maar als de quilt eenmaal hangt, is dat toch niet meer te zien.
 |
| de quilt die nog moet worden doorgequild |
teQStiel
Het lastige is, dat het zo met teQStiel niet werkt. Daar gaat het niet alleen om het eindproduct maar veel meer om de ontwikkeling er naar toe. Zonder die ontwikkeling komt het eindproduct niet goed genoeg uit de verf. En ontwikkeling kun je niet haasten.
Daar moet ik echt anders mee leren omgaan en dat is een proces. Ik zit er midden in, dus dat gaat goed komen.
Verbouwing
Iets anders waar ik midden in zit, is een verbouwing. De verbouwing zou drie maanden duren maar duurt ondertussen al een half jaar. En het is dus nog niet klaar. De keuken zit er in, de elektriciteit en de waterleiding is aangesloten. In de aanbouw ook, daar is ook de vloerverwarming al aangelegd, maar er moet nog beton gestort worden, een betondeklaag, de tegels. De bijkeuken moet daarna nog ingericht worden, de werkruimte (ik noem het atelier) ook. Dan wordt de garage afgebouwd, nu staan daar alleen de muren en de vloer van.
Ondanks alles aan het werk voor teQStiel
Dat klinkt niet alsof het binnenkort klaar is, maar mijn man heeft hoop dat het voor de kerstvakantie gaat lukken. Ik niet, dus ik heb alvast een hoop organza ingeslagen voor mijn werk voor teQStiel. Na het komend weekend kan ik daar eindelijk mee aan de slag. Daar heb ik heel veel zin in.
Als ik er een tijd niet aan gewerkt heb, staat mijn hoofd namelijk niet stil. De ideeen blijven gewoon komen. Ook lastig soms, omdat ik in de fase zat van veel werk maken.
De ontwikkeling was ongeveer klaar. Dacht ik. Maar doordat ik het vele werk maken uitgesteld heb en er alleen in mijn hoofd mee bezig ben geweest, is mijn idee toch weer veranderd, aangepast, uitgebreid. En vooral dat laatste is leuk, maar ook een valkuil.
Het adagio is Less is more. Ach nog een paar dagen en dan kan ik los. En zonder uit te stellen. Dat heb ik al genoeg (lees: te veel) gedaan.
Groetjes en tot de volgende keer, Gerie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten