Denkend en werkend aan de tentoonstelling voor het Noord Groninger Quiltfestival had ik binnen mijn thema een goed werkstuk gemaakt. Daar wilde ik graag verder mee aan de slag. Mensen uit het oosten van het land herkennen het misschien. Het is een Stiepel met teken, het 'Stiepelteken'.
Maar op welke manier er verder mee aan de slag? Ik was er snel uit, er vele maken in vrolijke kleuren, de stiepel verschillend uitbeelden. Geen worsteling te bespeuren, hooguit was er een dilemma moment over de kleur van het borduurgaren. En toen waren ze klaar, 9 stuks.
Werd ik er blij van? Nee niet echt.
Worstelingen,
ze waren er niet geweest. Geen obstakels waar je je overheen, doorheen en bijna aan onderdoor was gegaan. Niet altijd is er een moeizame strijd gaande om te komen tot iets goeds, maar in dit geval was dat wellicht beter geweest.
Strijd
Soms, meestal vaak is er de strijd over vorm, uitvoering mogelijkheden kortom, in je hoofd woeden de gedachten en beelden. En ik vind het slopend maar ook geweldig om zo met textiel en de mogelijkheden daarvan bezig te zijn. Nee, de stiepel is nog niet van me af.
Was het brandhout dan ging dit bundeltje de kachel in, maar nu toch maar naar de doos met niet gelukte werkstukken.
1 opmerking:
Prachtig verhaal. Benieuwd waar deze worsteling je gebracht heeft!
Een reactie posten